14 marca w dzień swoich 78 urodzin zmarł rosyjski pisarz Walentin Rasputin. Rasputin urodził się w 1937 roku i był jednym z najciekawszych współczesnych pisarzy rosyjskich podejmujących tematykę wiejską. 

Debiutował w 1966 zbiorem reportaży. W 1967 ukazał się pierwszy tom jego prozy Czełowiek z etowo swieta, zawierający m.in. opowiadanie Wasilij i Wasilisa, które zadecydowało o renomie autora.

Przed rozpadem Związku Sowieckiego Rasputin krytykował moskiewskie władze, popierał pierestrojkę. Niestety niezbyt długo. Przez ostatnie dziesięciolecia totalnie zmienił swoje stanowisko. Kochał Wielką Rosję, czcił Stalina, którego wcześniej nienawidził, twierdził, że ZSRR był najlepszym państwem na świecie a Gorbaczow wszystkim mieszkańcom imperium wyrządził krzywdę pertraktując z Ameryką i Zachodem.

W swoich książkach Rasputin poruszał zagadnienia moralno-etyczne i filozoficzne, dużo uwagi poświęcając tradycji, gwarom i obyczajom odległych regionów kraju – Syberii, Dalekiej Północy. Wybrana twórczość: zbiory opowiadań Czełowiek z etowo swieta (1967), powieści W ostatnią godzinę (1972, wyd. polskie 1974), Żyj i pamiętaj (1974, wyd. polskie 1977), Pożegnanie z Matiorą (1979, wyd. polskie 1979). Na podstawie (m.in.) ostatniej książki Larisa Szepitko kręciła swój ostatni film „Pożegnanie”. Niestety śmierć przerwała przygotowania. Koniec końców dzieła dokończył mąż Szepitko Elem Klimow.

Rasputin był rosyjskim kandydatem do Nagrody Nobla.