PRZEWODNICZĄCY JURY

 

Mykoła Riabczuk (ur. 27 września 1953) – ukraiński krytyk literacki, eseista i publicysta. Ukończył Politechnikę Lwowską i Instytut Literacki im. M. Gorkiego w Moskwie. Był zastępcą redaktora naczelnego miesięcznika „Wseswit” oraz szefem działu krytyki czasopisma „Suczasnist”. Współzałożyciel kijowskiego miesięcznika „Krytyka”. W Polsce publikował na łamach „Więzi”, „Tygodnika Powszechnego”, „Krasnogrudy”, „Czasu Kultury”, „Akcentu”, „Dekady Literackiej”, „Kultury Enter”. Do tej pory ukazały się polskie przekłady jego książek Od Małorosji do Ukrainy (2002), Dwie Ukrainy (2004), Ogród Metternicha (2010), Syndrom postkolonialny (2015) oraz Poprzednie życie (2018). Laureat nagrody POLKUL Foundation za działanie na rzecz dobrych stosunków polsko-ukraińskich (1999), a także Nagrody Pojednania Polsko-Ukraińskiego (2002). W roku 2009 otrzymał Odznakę Honorową „Bene Merito” nadaną przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego. Obecnie prezes honorowy Ukraińskiego PEN Clubu, współpracownik Instytutu Badań Politycznych i Etnonarodowych Ukraińskiej Akademii Nauk oraz Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego.  

 

CZŁONKOWIE:

 

Marcin Cieński (ur. 1959) – profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, pracuje w Instytucie Filologii Polskiej, dziekan Wydziału Filologicznego. Historyk literatury, komparatysta, zajmuje się literaturą XVIII wieku oraz współczesną. Opublikował m.in.: Pejzaże oświeconych. Sposoby przedstawiania krajobrazu w literaturze polskiej w latach 1770-1830 (2000), Fredro (w serii „A to Polska właśnie…”, 2003), Literatura polskiego oświecenia wobec tradycji i Europy (2013). Dla serii Biblioteka Narodowa opracował Kubusia Fatalistę Denisa Diderota, był redaktorem naukowym polskiego tłumaczenia Literatury Europy. Historii literatury europejskiej (2009). Członek Rady Naukowej IBL PAN, Komitetu Nauk o Literaturze PAN oraz redakcji „Wieku Oświecenia”.

 

Urszula Glensk (ur. 1967) – profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, zajmuje się literaturą dokumentarną i krytyką literacką. Wykłada w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej. Jest laureatką Nagrody Prezesa Rady Ministrów za „wysoko ocenioną” habilitację. Autorka pięciu książek i kilkudziesięciu artykułów naukowych. Za Historię słabych. Reportaż i życie w Dwudziestoleciu 1918-1939 (2014) otrzymała Nagrodę Historyczną „Polityki” w dziale prac naukowych i popularnonaukowych. Ostatnio opublikowała biografię Hirszfeldowie. Zrozumieć krew (2018).

 

Ryszard Krynicki (ur. 1943) – poeta, tłumacz, wydawca. Jeden z najwybitniejszych twórców Nowej Fali i polskiej poezji współczesnej. W latach 1972-1973 pracował w redakcji dwutygodnika „Student”. Należał do sygnatariuszy „Listu 59”, wyrażającego protest przeciwko zmianom w Konstytucji PRL, za co w latach 1976-1980 został objęty zakazem druku. Związany z opozycją demokratyczną, publikował swoje książki w drugim obiegu i wydawnictwach emigracyjnych, współredaktor ukazującego się poza cenzurą „Zapisu” oraz (w latach 1982-1988) podziemnego pisma członków i sympatyków Solidarności „Obserwator Wielkopolski”. Laureat nagrody Fundacji im. Kościelskich (1976), Fundacji im. A. Jurzykowskiego (1989) oraz Nagrody Gundolfa. W 1988 współzałożył Wydawnictwo a5 publikujące przede wszystkim współczesną poezję. Tłumaczy poetów języka niemieckiego, m.in. Nelly Sachs, Bertolta Brechta, Paula Celana, Reinera Kunze i Hansa Magnusa Enzensbergera. Opublikował m.in. tomy wierszy: Akt urodzenia (1969), Organizm zbiorowy (1975), Nasze życie rośnie (1978), Niewiele więcej (1981), Wiersze, głosy (1985), Kamień, szron (2004).

 

Anna Nasiłowska (ur. 1958) – profesor zwyczajny, pracuje od 1987 roku w Instytucie Badań Literackich PAN; pisarka, poetka, autorka biografii, od 2017 prezeska Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1977 roku debiutowała w prasie literackiej wierszami, potem przez wiele lat uprawiała krytykę literacką. Opublikowała utwory prozatorskie: Księga początku (2002), Czteroletnia filozofka (2004), Historie miłosne (2009), Konik, szabelka (2011). Od 1990 roku pracuje w redakcji dwumiesięcznika humanistycznego „Teksty Drugie”. W 2014 roku stworzyła Kurs Kreatywnego Pisania przy IBL. Bohaterami jej biografii byli Simone de Beauvoir i Jean- Paul Sartre, Maria Pawlikowska-Jasnorzewska oraz dwóch Japończyków zasłużonych dla Polski: Ryochu i Yoshiho Umeda. W 2018 ukazał się jej zbiór wierszy Ciemne przejścia, w 2019 roku Wydawnictwo IBL opublikuje jej Historię literatury polskiej, przekrojowe, jednotomowe, nowoczesne ujęcie.    

 

Małgorzata Szpakowska (1940) – emerytowana profesor Uniwersytetu Warszawskiego (historia idei i kultury), krytyk literacki. Debiut krytyczny w 1960 roku w „Nowej Kulturze”, potem współpraca z wieloma czasopismami, przede wszystkim z „Twórczością” i „Dialogiem” (redaktorka 1972-2002, obecnie przewodnicząca rady naukowej), w ostatnich latach także z „Przeglądem Politycznym”. Książki: Światopogląd Stanisława Ignacego Witkiewicza (1976), O kulturze i znachorach (1983), Dyskusje ze Stanisławem Lemem (1996, 1997), Zakorzenieni, wykorzenieni (1997), Chcieć i mieć. Samowiedza obyczajowa w Polsce czasu przemian (2003), Teatr i bruk (2006), „Wiadomości Literackie” prawie dla wszystkich (2012). W 2013 ukazał się tom Szpakowska. Outsiderka – rozmowa-rzeka przeprowadzona przez dawne doktorantki.  

 

Piotr Śliwiński (ur. 1962) – profesor na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, historyk i krytyk literatury. Autor i współautor kilku książek, m.in. Literatura polska 1976-1998. Przewodnik po prozie i poezji (razem z P. Czaplińskim, 1999), Przygody z wolnością (2002), Świat na brudno (2007). Zredagował m. in. cztery książki zbiorowe o poetach współczesnych (Miłobędzkiej, Krynickim, Sommerze, Sosnowskim). Kurator festiwalu „Poznań Poetów”.