„Bez tytułu” oraz inne publikacje nieznane i zapomniane 1925-1939 Jerzego Stempowskiego w Bibliotece Więzi.
Tom ułożony został z trzydziestu ośmiu tekstów publikowanych w prasie międzywojennej. Rozsiane po rocznikach trudno dostępnych czasopism, skazane były na zapomnienie tym łatwiejsze, że wiele z nich autor drukował pod pseudonimami i kryptonimami.
Jerzy Stempowski (1893–1969) – jeden z najwybitniejszych w literaturze polskiej XX wieku eseistów i epistolografów.
W 1911 r. zdał eksternistycznie maturę w Niemirowie na Podolu i rozpoczął studia historyczne i medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które kontynuował w Monachium, Genewie, Zurychu i Bernie.
W 1920 r. pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W tym też roku brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1923-1926 był korespondentem Polskiej Agencji Telegraficznej w Berlinie. W 1926 r. był urzędnikiem w Biurze Prezydium Rady Ministrów, od 1929 r. pracował w Państwowym Banku Rolnym. Równocześnie wykładał w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. Debiutował w 1924 r. esejem-relacją wydanym pod pseudonimem Brat Serafin (wrażenie z pobytu w Holandii i Niemczech zimą 1923/24 r.) pt. „Pielgrzym” (wyd. „Biblioteka Pstrokońska”). (za: kulturaparyska.com)