Polski sprzeciw


Nie ma chleba bez wolności Polski sprzeciw wobec komunizmu 1956-1980 Jana Skórzyńskiego w Więzi.

Największe wyzwanie dla rządów komunistycznych w Europie Wschodniej pochodziło z Polski. W żadnym innym kraju bloku radzieckiego pojałtański porządek nie był tak uporczywie kwestionowany. Powojenne losy Polaków można widzieć jako łańcuch konfrontacji pomiędzy komunistyczną dyktaturą a stawiającymi jej opór obywatelami. Przed powstaniem Solidarności wielkie protesty społeczne miały miejsce pięciokrotnie – w latach 1956, 1968, 1970/71, 1976, 1980. O tych dniach, w których otwarcie manifestował się, na co dzień ukryty, sprzeciw wobec komunizmu, opowiada Jan Skórzyński w swojej najnowszej książce.

Jan Skórzyński – historyk i publicysta, profesor Collegium Civitas. Jest założycielem i redaktorem naczelnym czasopisma „Wolność i Solidarność. Studia z dziejów opozycji wobec komunizmu i dyktatury”. W PRL uczestnik niezależnego ruchu studenckiego, 13 grudnia 1981 r. internowany. Przez wiele lat uprawiał dziennikarstwo, pracował w redakcjach „Powściągliwości i Pracy” oraz „Przeglądu Katolickiego”, był kierownikiem działu historycznego „Tygodnika Solidarność” (1989–1990), zastępcą redaktora naczelnego tygodnika „Spotkania” (1990- 1992), I zastępcą redaktora naczelnego „Rzeczpospolitej” i szefem dodatku „Plus-Minus (2000-2006). Redaktor naczelny słownika biograficznego „Opozycja w PRL” (2001). Autor książek: „Kalendarium Solidarności 1980–89” (wraz z Markiem Pernalem, 1990), „Ugoda i rewolucja. Władza i opozycja 1985–1989” (1995), „Od Solidarności do wolności” (2005), „Rewolucja Okrągłego Stołu” (2009, nominowana do nagrody im. Kazimierza Moczarskiego), „Zadra. Biografia Lecha Wałęsy” (2010), „Siła bezsilnych. Historia Komitetu Obrony Robotników” (2012, nominowana do nagrody im. Kazimierza Moczarskiego), „Krótka historia Solidarności 1980–1989” (2014), „Na przekór geopolityce. Europa Środkowo-Wschodnia w myśli politycznej polskiej opozycji demokratycznej 1976–1989” (2014).