Kazuo Ishiguro laureatem literackiej Nagrody Nobla za rok 2017. Z tej okazji przypominamy jego Okruchy dnia, wydane w Polsce przez oficynę Albatros (tłumaczenie Jan Rybicki). Za tę książkę pisarz otrzymał w 1989 roku Nagrodę Bookera.
Okruchy dnia to trzecia powieść Ishiguro. Ogromny rozgłos przyniosła jej ekranizacja z Anthonym Hopkinsem, wyróżniona 8 nominacjami do Oscara. Narratorem książki jest Stevens, angielski kamerdyner, który wierność wobec pracodawcy i wypełnianie obowiązków stawia ponad wszystko. Swoje dotychczasowe życie w całości podporządkował służbie u lorda Darlingtona. Po śmierci chlebodawcy nadal prowadzi jego dom. Podczas krótkiego urlopu wyrusza samochodem do Kornwalii, by namówić do powrotu dawną gospodynię pannę Kenton. Rozpamiętuje minione lata. Proces analizy jest bolesny i przypomina budzenie się z długiego snu. Drobiazgowy Stevens odkrywa, że cała jego egzystencja była w istocie jedynie namiastką prawdziwego życia, że bezpowrotnie utracił szansę na osobiste szczęście.
Ishiguro urodził się w Japonii, od 1969 roku mieszka w Anglii, ma brytyjskie obywatelstwo i jest – obok Salmana Rushdiego – najwyżej cenionym spośród „newcomers” pisarzy przybyłych z innych stron świata i innych kultur i współtworzących nową literaturę angielską. Debiutował w 1982 roku powieścią Pejzaż w kolorze sepii (A Pale View of Hills). Kolejną powieść, Malarz świata ułudy (1986, An Artist of the Floating World), nawiązującą w programowy niemal sposób do jednego z najbardziej osobliwych nurtów malarstwa japońskiego i kreślącą przejmujący obraz przemian obyczajowych i cywilizacyjnych w Japonii po II wojnie światowej, wyróżniono nominacją do Nagrody Bookera. Trzy lata później (1989 r.) Ishiguro został laureatem tej zaszczytnej brytyjskiej nagrody za książkę Okruchy dnia (The Remains of the Day).