Jerzy Pomianowski, wybitny tłumacz, publicysta, eseista, zmarł 29 grudnia 2016 roku w Krakowie. Przypominamy jego „Biegun magnetyczny” – wybór esejów z ostatniego półwiecza, wydany przez oficynę Krąg oraz „To proste” opowieści Pomianowskiego nagrane przez Joannę Szwedowską (Austeria). 

Jan Zieliński o „Biegunie magnetycznym”: Jerzy Pomianowski dokonał wyboru swoich szkiców z nieomal półwiecza. (…) Pomianowski przekracza kondycję krytyka teatralnego w dwóch kierunkach, które skrótowo nazywam tu słowami „zmysły” i „polityka”. Przekracza ją w kierunku jędrność życia – tu najsilniej dochodzi do głosu twórczy, indywidualny rys jego pisarstwa – oraz w kierunku analizy zewnętrznych uwikłań naszej polskiej i europejskiej rzeczywistości (…).

O książce „To proste”: Opowieści Jerzego Pomianowskiego nagrane przez Joannę Szwedowską dla Programu II Polskiego Radia. Ich sens i treść są ponadczasowe. Dowodzą  istnienia zjawiska tak istotnego dla wieku XX, jakim była inteligencja, i dlatego mogą być istotne dla czytelnika również w XXI wieku, chociażby jako świadectwo.

Pomianowski oprócz tego, że był doskonałym tłumaczem dzieł Czechowa, Tołstoja, Sacharowa, Bułhakowa, Babla czy Puszkina był także od roku 1999 redaktorem naczelnym pisma „Nowaja Polsza”, powstałego z inicjatywy Jerzego Giedroycia; pisma dodajmy w którym pracowała pierwsza przewodnicząca jury Angelusa – Natalia Gorbaniewska.

Adam Michnik pisał o Pomianowskim: „…od zawsze był antysowieckim rusofilem; kochał kulturę rosyjską i nie cierpiał sowieckiego despotyzmu”.