Autorki wydanych w tym roku przez Książkowe Klimaty powieści, których fragmenty publikowaliśmy na naszym portalu: Monika Kompaníková („Piąta łódź”) oraz Andrea Tompa („Dom Kata”), przyjadą do Polski na cykl spotkań.
W „Piątej łodzi” Kompaníková, dzięki swojemu talentowi do snucia opowieści, tworzy niesamowitą atmosferę. Książkę określa się mianem przełomowej słowackiej powieści, wielu krytyków uznaje ją za rzadki przykład współczesnej prozy społecznie zaangażowanej.
Monika Kompaníková
(ur. 1979)
Monika Kompaníková (ur. 1979 w Považskej Bystrici) – słowacka pisarka, dziennikarka, ilustratorka książek dla dzieci, absolwentka grafiki i malarstwa na bratysławskiej VSVU. Po dwukrotnej wygranej w konkursie na najlepsze opowiadanie zadebiutowała zbiorem „Miejsce dla samotności”, za którą została uhonorowana Nagrodą Ivana Kraski przyznawaną debiutującym prozaikom. Jej druga książka, powieść zatytułowana „Białe miejsca” znalazła się w finale nagrody Anasoft Litera. W 2008 roku zdobyła Nagrodę Fundacji Tatra banka dla młodych twórców. Jej trzecia książka, Piąta łódź (Piata lod’, 2010) w 2011 roku zdobyła główną nagrodę Anasoft Litera. Na podstawie powieści został nakręcony pełnometrażowy film w reżyserii Ivety Grófovej, powstały także adaptacje teatralne i filmy animowane. Tłumaczona m.in. na niemiecki, serbski, bułgarski, czeski, chorwacki, węgierski, arabski.
****
Dom kata to quasi-autobiograficzna powieść, a właściwie zbiór powiązanych ze sobą opowiadań, o doświadczeniach węgierskiej Żydówki, dorastającej w rumuńskim Siedmiogrodzie w czasach dyktatury Ceaușescu. Historie, które przeżywa, są jednocześnie bliskie i dalekie polskiemu czytelnikowi: z jednej strony, poprzez paralelę komunizmu, rozumiemy tło historyczne i wszelkie ograniczenia, jakie reżim wnosił do życia przeciętnych obywateli, z drugiej jednak odkrywamy, jak spotęgowane piętno odcisnął na losach bohaterki fakt przynależności do pogardzanej mniejszości narodowej. Ta węgierska mniejszość, co ważne, przez kilkaset lat stanowiła na tych terenach większość, a język węgierski był językiem urzędowym.
Andrea Tompa
(ur. 1971)
Andrea Tompa urodziła się w 1971 r. w Kolożwarze (Cluj-Napoca, Rumunia), od 1990 r. mieszka w Budapeszcie. Studiowała filologię węgierską i rosyjską na stołecznym Uniwersytecie im. Loránda Eötvösa, gdzie doktoryzowała się z literatury rosyjskiej. Jest zastępcą redaktora naczelnego czasopisma „Teatr”, krytykiem teatralnym, adiunktem na Uniwersytecie Teatralnym i Filmowym w Kolożwarze, redaktorem licznych publikacji związanych z historią teatru, a także prozatorką i tłumaczem literatury pięknej. W 2010 r. za książkę „Dom kata” została odznaczona nagrodą dla debiutu literackiego przez Siedmiogrodzką Fundację dla Literatury Węgierskiej. W 2013 r. opublikowano jej drugą opowieść „Na waleta – Dwoje lekarzy w Siedmiogrodzie”. W tym samym roku została laureatką nagrody im. Pála Békésa za stworzenie w obu powieściach nowego rodzaju sagi rodzinnej, wplecionej w wątki historiograficzne dwudziestowiecznego Kolożwaru. 17 października 2014 r. otrzymała nagrodę im. Tibora Déryego za wyjątkowe zasługi dla węgierskiej literatury, została odznaczona także prestiżową nagrodą im. Sándora Máraiego w 2015 roku. Obie powieści Tompy cieszą się zarówno uznaniem krytyków literackich, jak i czytelników.
Monika Kompaníková spotka się z czytelnikami w:
12 października w Poznaniu (Pies Andaluzyjski, Festiwal Endemity)
13 października we Wrocławiu (Mediateka)
14 października w Krakowie (MCK)
Andrea Tompa spotka się z czytelnikami w:
16 października w Poznaniu (Zemsta, Festiwal Endemity)
17 października w Pile (Biblioteka Miejska)
18 października we Wrocławiu (BarBara)
19 października w Bydgoszczy (Biblioteka Uniwersytecka)
20 października w Olsztynie