Nakładem Biura Literackiego ukazała się zapowiadana już przez nas pierwsza prozatorska książka znakomitego poety Tadeusza Dąbrowskiego Bezbronna kreska.
W „Bezbronnej kresce”Dąbrowski opisuje nieoczywisty związek polskiego poety ze spotkaną przez niego (nie)przypadkiem w tunelu metra nowojorską architektką Megan. W warstwie fabularnej mamy do czynienia przede wszystkim z historią romansową o – zdawałoby się – rozrywkowym charakterze Jednak ten romansowy wątek jest tylko pretekstem do erudycyjnych zabaw konwencjami.
Bohater mojej powieści postanowił napisać książkę z dość niskich pobudek: chciał mieć ostatnie słowo w grze, w którą – jak sądzi – wkręciła go młoda architektka Megan. A więc w największym skrócie: zemsta! Pisze, aby zamienić swoje źle zainwestowane uczucie i urażoną ambicję w papier, w fikcję. Z drugiej strony ta fikcja miewa na niego większy wpływ niż rzeczywistość. Pisząc, nie tylko przepracowuje rozczarowanie i ból, ale także bierze udział w dość wyrafinowanej i cynicznej zabawie, eksperymencie na ludziach, rodzaju instalacji. Lub – jak kto woli – w telenoweli – mówił o swojej powieści Dąbrowski w wywiadzie, którego udzielił Aleksandrze Kozłowskiej dla gdańskiej Gazety Wyborczej.
Oficjalna premiera Bezbronnej kreski odbędzie się podczas wrześniowego festiwalu Stacja Literatura 21 w Siennej i Stroniu Śląskim
Tadeusz Dąbrowski (1979) – poeta, eseista, redaktor „Toposu”. Laureat wielu nagród, w tym: Horst-Bienek-Preis (2014), Nagrody m. st. Warszawy (2014), Nagrody Kościelskich (2009) za Czarny kwadrat (który był również nominowany do Nagrody Literackiej Nike), Hubert-Burda-Preis (2008), Splendor Gedanensis (2007) oraz Nagrody Fundacji Kultury Polskiej od Tadeusza Różewicza (2006). Debiutował książką Wypieki w 1999 roku; dotąd wydał sześć tomów wierszy, ostatnio Pomiędzy (2013), a także antologię Poza słowa (2006). Jego utwory przełożono na ponad 20 języków. Mieszka w Gdańsku.