Już wkrótce, w Wydawnictwie Literackim, ukaże się pierwszy wywiad rzeka z Jerzym Pilchem autorstwa Eweliny Pietrowiak. „Zawsze nie ma nigdy” pojawi się w księgarniach 4 lutego, także w formie e-booka.

W książce Zawsze nie ma nigdy Jerzy Pilch, mistrz opowiadania, którego styl i poczucie humoru czytelnicy rozpoznają bez pudła, wraca do wiślańskich i krakowskich czasów, do studiów, pracy w „Tygodniku Powszechnym”, przeprowadzki do Warszawy. Za bohatera opowieści często wybiera szczegół, biurko, pudełka czy ołówki, niemo przypatrujące się burzliwym kolejom Pilchowego żywota.
To przejmujące sprawozdanie z życia, jak na Pilcha przystało, przesiąknięte jest miłością do literatury, pisania, czytania, do pisarzy i pisarek wreszcie.
Wywiad ten pozwala też się przekonać, jak prawdziwe jest obiegowe powiedzenie – tyle że w odwróconej wersji – że na inteligentne pytanie padnie inteligentna odpowiedź. Ewelina Pietrowiak – reżyserka teatralna i operowa, scenografka – okazuje się wytrawnym rozmówcą. Pyta o rzeczy ważkie i banalne, podnosi kwestie filozoficzne i podpytuje o bieżące wydarzenia. Wydobywa z Pilcha tę gorzką intymność, która zachwyca i przejmuje każdego, kto miał okazję się z nim zetknąć.
Zawsze nie ma nigdy to nie tylko świetna lektura, obowiązkowa dla fanów Pilchowej frazy, ale też prawdziwy album. Książka zawiera kilkadziesiąt nigdy wcześniej niepublikowanych fotografii – z czasów studenckich, okresu krakowskiego, warszawskiego i oczywiście z dzieciństwa. Na okładce pierwsza z nich – mały Jurek jest pochłonięty dziełem wstrząsającym i ostatecznym, czyli numerem „Przeglądu Sportowego”.

Ewelina Pietrowiak, reżyser teatralna i operowa, scenograf.
Absolwentka Wydziału Reżyserii warszawskiej Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza, Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej oraz Podyplomowych Studiów na Uniwersytecie Muzycznym im. F. Chopina w Warszawie.
Zadebiutowała w 2006 roku „Pokojówkami” Jeana Geneta – sztuka została wystawiona w warszawskim Teatrze Ateneum. Na tej scenie zrealizowała również „Sonatę jesienną” Ingmara Bergmana, „Trash story czyli sztukę niepamięci” Magdaleny Fertacz oraz „Kasta la Vista” Sébastiena Thiéry. Reżyserowała między innymi w warszawskim Teatrze Syrena i Teatrze Dramatycznym.
W teatrze operowym zadebiutowała w sezonie 2007/2008 realizacją „Jutra” Tadeusza Bairda w Operze Wrocławskiej. Wyreżyserowała między innymi „Halkę” Stanisława Moniuszki, „Matkę czarnoskrzydłych snów” Hanny Kulenty, „Uprowadzenie z seraju” W.A. Mozarta, prapremiery oper  Zygmunta Krauzego „Pułapka” oraz Aleksandra Nowaka „Space Opera”.
W latach 2011–2013 pełnia funkcję dyrektor artystycznej Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie.
Jest laureatką wielu nagród za prace scenograficzne i reżyserskie. W 2010 roku została nominowana do Paszportu Polityki w kategorii Muzyka Poważna za realizacje operowe.