W Instytucie Polskim w Wiedniu Martin Pollack (laureat Angelusa z roku 2007 roku) rozpoczął cykl spotkań autorskich prezentujących najnowszą polską literaturę.

Martin Pollack: „Niemal dokładnie pięćdziesiąt lat temu, gdy po raz pierwszy jechałem do Warszawy aby studiować polską literaturę, nie przypuszczałem, że ta decyzja zaważy na całym moim życiu.  Polska literatura towarzyszyła mi odtąd zawsze. Zajmowałem się oczywiście także innymi tematami, jednak polscy autorzy i książki byli stale obecni. I nadal z ciekawością śledzę z roku na rok nowości, ukazujące się w Polsce. Z mojej własnej winy niemal całkowicie nieobecna jest przy tym liryka. Mea culpa. Moja uwaga była i pozostaje skupiona na prozie.

Nowy dyrektor Instytutu Polskiego poprosił mnie, bym podjął się okresowej prezentacji ukazujących się w tłumaczeniu polskich książek i ich autorów. Czynię to chętnie – korzystam z okazji, tak pięknie łączącej przyjemne z pożytecznym. Wierzę też, że cykl spotka się z zainteresowaniem. Literatura jest wspaniałym środkiem poznawania kraju, jego ludzi, jego historii, nowych zjawisk i wydarzeń”.

Program, w którym Pollack przedstawia swoje całkowicie subiektywne wybory, rozpoczął się od prezentacji powieści Piotra Pazińskiego „Pensjonat”. Niedawno w Wiedniu gościła Małgorzata Szejnert.

Martin Pollack urodził się w 1944 roku w Bad Hall w Górnej Austrii. Jest tłumaczem, eseistą i publicystą. Studiował literaturę słowiańską i historię Europy Wschodniej w Wiedniu i Warszawie. Do 1998 roku pracował jako redaktor i korespondent czasopisma Der Spiegel, obecnie pisze i tłumaczy (przełożył m.in. na niemiecki wszystkie książki Ryszarda Kapuścińskiego).

Polskim czytelnikom znane są jego Po Galicji. O chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach. Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie, czyli wyprawa w świat, którego nie ma (Olsztyn 2000, Wołowiec 2007), Ojcobójca. Przypadek Filipa Halsmanna (Wołowiec 2005, 2008), Śmierć w bunkrze. Opowieść o moim ojcu (Wołowiec 2006), za którą otrzymał Literacką Nagrodę Europy Środkowej ANGELUS 2007, Pogromca wilków. Trzy duety literackie napisane razem z Christophem Ransmayrem, zbiór reportaży Dlaczego rozstrzelali Stanisławów (Wołowiec 2009) i Cesarz Ameryki. Wielka ucieczka z Galicji (Wołowiec 2011).

W 2010 roku otrzymał Nagrodę im. Georga Dehio. W marcu 2011 roku odebrał Lipską Nagrodę Książkową na rzecz Porozumienia Europejskiego, a w 2012 tytuł Ambasadora Nowej Europy. Jest także laureatem Nagrody im. Karla Dedeciusa przyznawanej najlepszym tłumaczom literatury polskiej na niemiecki i niemieckiej na polski. W 2007 roku, za książkę Śmierć w bunkrze. Opowieść o moim ojcu, otrzymał nagrodę Angelusa.

 

fot. wikimedia