Natalia Gorbaniewska,Wasilij Aksionow, Gieorgij Władimow, Władimir Wojnowicz,  Andriej Siniawski (pseud. Abram Terc), poeci Andriej Wozniesienski, Jewgienij Jewtuszenko, Biełła Achmadulina, bardowie Bułat Okudżawa, Aleksandr Galicz, Nowiełła Matwiejewa – to niektórzy z bohaterów pasjonującej i kontrowersyjnej książki wspomnieniowej rosyjskiego dziennikarza, publicysty i prozaika Anatolija Gładilina „Ulica generałów”.

Książka Gładilina to wspomnienia o niezwykłym pokoleniu w rosyjskiej literaturze i jego dramatycznych losach. „Szestidiesiatnicy” –      jak nazywają ich krytycy – wkroczyli na scenę literacką na fali chruszczwoskiej „odwilży”, kiedy w kulturze sowieckiej zapanował duch względnej wolności. Był on krótkotrwały. Jeszcze za czasów Chruszczowa pojawiły się pierwsze restrykcje. „Szestdiestanicy” – przyzwyczajeni do twórczej swobody znaleźli się siłą rzeczy wśród pierwszych ofiar zaostrzenia polityki kulturalnej w ZSRR. Wielu z nich związało się ze środowiskiem dysydenckim, skazując się na kolejne represje.Inni jak Jewtuszenko, Okudżawa czy Wozniesienski – zdecydowali się na daleko idące kompromisy.

Autor z brutalną szczerością opisuje swoich bohaterów oddając hołd tym, którzy za niezależność zdecydowali się płacić wysoką cenę i drwiąc z tchórzliwych postaw.Jest to świadectwo jak najbardziej wiarygodne. Gładilin przynależy do tego pokolenia i spotkanie z sowieckim aparatem represji wpłynęło także na jego życie.

Anatolij Gładilin, urodzony w roku 1935 w Moskwie, debiutował jako student Instytutu Literatury im. Gorkiego w roku 1956. Był dziennikarzem, redaktorem w Studiu Filmowym im. Gorkiego, jednym z najpopularniejszych w pierwszej dekadzie lat 60. twórców tzw. młodzieżowej prozy spowiedniczej. Po procesie Andrieja Siniawskiego i Jurija Daniela, których skazano w roku 1966 na wiele lat łagru za „antyradziecką agitację i propagandę”, wyrażającą się w publikowaniu ich własnych książek na Zachodzie, Gładilin głośno protestował przeciwko tym represjom. W roku 1976 wyemigrował z ZSRR do Francji i odtąd mieszka w Paryżu. Przez długie lata współpracował z radiostacjami  Swoboda i Deutsche Welle.
Napisał ponad trzydzieści utworów prozatorskich – powieści, opowiadań, reportaży, tekstów wspomnieniowych i publicystycznych oraz dziennikarskich. Na język polski przetłumaczono dwa – Brygantyna podnosi żagle i Dym w oczy. Opublikowało je w roku 1962 w jednym tomie wydawnictwo Iskry. Tłumaczami obu byli Danuta Wawiłow i Józef Ratajczak. „Ulica Generałów” została przełożona przez Alicję Wołodźko – Butkiewicz.

Źródło : materiały wydawców: Wydawnictwo Sedno i Centrum Polsko – Rosyjskiego Porozumienia i Dialogu