Sawinkow

Sawinkow Andrzeja Stanisława Kowalczyka w wydawnictwie Więzi.

Na rosyjskiej scenie politycznej pojawił się na początku wieku jako socjalista i terrorysta, ale w 1917 roku opowiedział się po stronie demokracji i walczył z bolszewikami. Borys Sawinkow jako pierwszy starał się stosować opisaną później przez Józefa Mackiewicza taktykę wystrzału, tzn. otwartego i alarmującego oporu przeciw komunistycznemu reżymowi, organizując powstania zbrojne, a potem współdziałając z Piłsudskim w roku 1920.
Zwarta, ważąca słowa biografia Sawinkowa zasłuchana jest w styl opowieści eseistycznej o wielkich ludziach przełomu stuleci, w styl Bolesława Micińskiego czy Jerzego Stempowskiego – autorów, którzy tych ludzi znali i świetnie ich rozumieli. W podobny sposób opowiada Andrzej Stanisław Kowalczyk – z bliska, z wyczuciem niuansów, tyle że osobistą znajomość zastępują mu wnikliwe studia źródłowe.

Andrzej Stanisław Kowalczyk (ur. 1957), historyk literatury polskiej, profesor w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (Zakład Literatury XX i XXI Wieku). Jest autorem artykułów i książek o Andrzeju Bobkowskim, Witoldzie Gom-browiczu, Jerzym Giedroyciu, Wojciechu Karpińskim, Bohdanie Osadczuku, Józefie Mackiewiczu, Juliuszu Mieroszewskim, Czesławie Miłoszu, Symonie Petlurze, Borysie Sawinkowie, Jerzym Stempowskim, Stanisławie Vincenzie i in. Jest edytorem polskich epistolografów XX w. W jego opracowaniu ukazały się ostatnio książki: „Europa” 1929–1930. Antologia. Biblioteka Jedności Europejskiej. MSZ. Warszawa 2012; Jerzy Stempowski, Ziemia berneńska. Wyd. II. Fundacja „Zeszytów Literackich”. Warszawa 2012; Jerzy Stempowski, W dolinie Dniestru. Pisma o Ukrainie. Biblioteka „Więzi”. Warszawa 2014.