Koala Lukasa Bärfussa w Ossolineum.

Kiedy w 2014 roku ukazała się druga powieść Lukasa Bärfussa, Koala, przyjęto ją entuzjastycznie. Szwajcarski pisarz w niekonwencjonalny sposób stworzył w niej alegorię społeczeństwa, które nie jest w stanie zaakceptować bierności jako postawy egzystencjalnej.
W opartej na faktach historii narrator próbuje poznać przyczyny samobójczej śmierci brata – ta część fabuły ma postać wspomnień oraz luźnych notatek. Niespodziewanie przechodzą one w drugi wątek, pozornie niezwiązany z wcześniejszym: to na poły eseistyczna, na poły literacka opowieść o kolonizacji Australii przez Imperium Brytyjskie, a zarazem dzieje obsesyjnej próby wyniszczenia gatunków uznanych za nieużyteczne, w tym koali, owego apatycznego próżniaka, któremu udało się ujść z życiem tylko dzięki kulturowemu oswojeniu.
Forma książki odsłania swoją celność, kiedy okazuje się, że jako członek drużyny skautów brat narratora otrzymał w dzieciństwie przydomek Koala. Poprzez tę analogię Lukas Bärfuss zastanawia się nad powszechnym obecnie modelem społeczeństwa sukcesu. Rozprawia się z kapitalizmem, który kategorię użyteczności przeniósł na ludzkie życie. Pyta o godność człowieka oraz wartość ludzkiego istnienia samego w sobie.

Lukas Bärfuss (ur. 1971) – szwajcarski prozaik, eseista i dramatopisarz, jeden z najbardziej wyrazistych głosów w literaturze niemieckojęzycznej ostatnich lat. Urodził się w Thun, mieszka w Zurychu. Współpracuje z teatrami szwajcarskimi i niemieckimi, ale jego sztuki wystawiane są na całym świecie. W Polsce ukazały się dotąd jego dwa dramaty, Seksualne neurozy naszych rodziców oraz Autobus (oba w roku 2006), i debiutancka powieść Sto dni (2010). Koala jest jego drugą powieścią – wydana w roku 2014, przyniosła pisarzowi m.in. Szwajcarską Nagrodę Literacką i Nagrodę Literacką Miasta Solura oraz nominację do Niemieckiej Nagrody Literackiej. Obie książki doczekały się wielu przekładów na języki obce. W roku 2017 ukazała się kolejna powieść Lukasa Bärfussa – Hagard.