Dziura w niebie

Dziura w niebie Tadeusza Konwickiego – jedna z najlepszych i najciekawszych powieści w powojennej literaturze. Po raz pierwszy wydana w Iskrach.

Tadeusz Konwicki urodził się w roku 1926 na Wieleńszczyźnie. W okresie wojny pracuje jako robotnik, potem elektryk.
Bierze udział w walkach partyzanckich i uczy się na tajnych kompletach. Na początku 1944 roku zdaje egzamin maturalny. W rok później osiada w Krakowie i zaczyna studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1946 roku pra­cuje w tygodniku „Odrodzenie”, gdzie drukuje pierwsze swe artykuły. W późniejszych latach jest jednym z redaktorów tygodnika „Nowa Kultura”.
Wydaje m. in. następujące książki: Władza, Godzina smutku, Rojsty, Z oblężonego miasta.
Obok literatury drugą wielką pasją Tadeusza Konwickiego jest film. Konwicki jest autorem scenariusza do Zimowego zmierzchu. W roku 1957 zrealizował film Ostatni dzień lata, który uzyskał Grand Prix w Wenecji.