5 marca minie 110 rocznica urodzin Zygmunta Haupta, autora Pierścienia z papieru, opublikowanego po raz pierwszy w roku 1963 oraz Szpicy z roku 1989. 

Haupt urodził się 5 marca 1907 roku w Ułaszkowcach na Podolu, zmarł 10 maja 1975 w Winchester w Stanach Zjednoczonych. Pisarz pierwsze lata życia spędził na Podolu, edukację rozpoczął w Żółkwi, a kontynuował we Lwowie. Po maturze uległ namowom rodziny i podjął naukę na Politechnice Lwowskiej, studia przerwał po śmierci ojca.

W biogramie zamieszczonym na stronie internetowej Kultury (kulturaparyska.com) czytamy: Dzięki niewielkiemu spadkowi pojechał do Paryża, gdzie przez dwa lata studiował urbanistykę, a gdy pieniądze się skończyły, powrócił do Lwowa w 1932 r. Brał aktywny udział w życiu intelektualnym, zaczął pisać i publikować.

Podczas wojny był oficerem w 10. Brygadzie Zautomatyzowanej Generała Maczka, z którą przedostał się na Węgry, a później do Francji. W Anglii poznał swoją przyszłą żonę, Edith Norris, z którą po demobilizacji udał się do Nowego Orleanu.

Od 1951 r. pracował w nowojorskim radiu Głos Ameryki. Zmiany siedziby radia zmuszały go do kolejnych przeprowadzek – do Waszyngtonu, a później do Arlington w Wirginii. Od lat 50. współpracował dość regularnie z „Kulturą”, publikując opowiadania.

W 1961 r. w Stanach odwiedził go Jerzy Giedroyc, z którym ustalił plan wydania w Bibliotece „Kultury” tomu swoich opowiadań. Plan ten został zaakceptowany, a jego owocem jest zbiór „Pierścień z papieru”, jedyny wydany za życia autora, za który otrzymał literacką nagrodę „Kultury” (1962). W 1971 r. dostał Nagrodę Fundacji Kościelskich w Genewie za wkład w literaturę polską.