Bronisław Świderski  – „Kiedy mogę zabić? Dyskusje o kulturze i przemocy” (WBPiCAK). 

Justyna Zimna: „Jedno jest pewne: tożsamości pojedynczego obywatela Europy nie mogłaby ufundować bardziej skomplikowana historia. Takie rzeczy zdarzają się raczej całym państwom, a i to nie w takim stopniu naraz. Tymczasem Świderski już za kilka stron wypakuje z finezją nielegalny w każdym z jego krajów bagaż doświadczeń, z którego ułoży się niezwykła, wielozakresowa wizja świata. Teksty zgromadzone w tej książce powstawały przez wiele lat, ale wspólnym mianownikiem pozostaje dla nich emigracja i kontrabanda światopoglądu, którą człowiek znienacka odkrywa, wwożąc ją do obcego kraju. Świderski jako potrójny emigrant z tożsamości nie tylko nigdy nie odzyskał naiwnej pewności swojej lokalnej, narodowej racji, ale i dopatrzył się u siebie wielu więcej podejrzanych obywatelstw, z których żadne nie śmierdziało szwindlem bardziej niż bycie człowiekiem”.

Bronisław Świderski (ur. w 1946 r.), pisarz i publicysta. Studiował na Wydziale Socjologii i Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, skąd został relegowany w marcu 1968 r. Wiele lat pracował w kopenhaskim Centrum Badawczym Sørena Kierkegaarda. Opublikował m.in. Revolutionen som dialog (Kopenhaga 1981), Polen efter 1945 (Kopenhaga 1984), Autobiografie (Londyn 1981), Myth and Scholarship (Kopenhaga 1988), Słowa obcego (1998) – nominacja do Nagrody NIKE 1999, Gdańsk  i Ateny (1996), S. Kierkegaard, Powtórzenie. Przedmowy (tłum., 2000), Asystent  śmierci (2007) – nominacja do Nagrody NIKE i Nagrody Literackiej GDYNIA (2008). Współpracuje z „Res Publiką Nową”, „Plusem Minusem” i „Przeglądem Politycznym”. Od 1970 r. mieszka w Danii.