Pierwszy laureat Literackiej Nagrody Europy Środkowej „Angelus” Jurij Andruchowycz  wraz  z wokalistką Julianą Gorbaczewską oraz z muzykami z Ukrainy i Polski ruszają w trasę z  muzyczno –literackim spektaklem „Antonycz w domu”, którego bohaterem jest ukraiński poeta Bohdan Ihor Antonycz.

Spektakl  łączy w sobie  muzykę, piosenkę, pokazy video. Na warstwę tekstową składa się proza ​​Jurija Andruchowycza  z nagrodzonej „Angelusem” powieści „Dwanaście kręgów” i poezja Bohdana Ihora Antonycza.

Powieść „Dwanaście kręgów” jest próbą osobistego rozrachunku z moim ulubionym poetą ukraińskim Bohdanem Ihorem Antonyczem. Próbuję stworzyć coś w rodzaju alternatywnego życiorysu Antonycza: co zdarzyłoby się na przykład, gdyby nie zmarł w wieku 27 lat, a wciąż jeszcze żył? Dziś miałby 94 lata. Twórczość Antonycza od chwili jego śmierci kształtuje bohaterów mojej powieści. Antonycz to właśnie typowo środkowoeuropejski los. Urodził się we wsi Nowica, skąd wyjechał do szkoły w Sanoku, a potem na studia we Lwowie, z którym był związany do ostatniego dnia życia. Zmarł w roku 1937. Pochowano go na lwowskim Cmentarzu Janowskim. Od dawna zastanawiam się, czy jego domem była chata w Nowicy, Lwów, Galicja czy też poezja ukraińska… Antonycz uważany jest za poetę lwowskiego, a zarazem łemkowskiego, ale jego tożsamość to kwestia skomplikowana. Antonycz to zjawisko wyjątkowe w poezji ukraińskiej. W jego wierszach pojawiają się na przykład obrazy miejskiej apokalipsy, surrealistyczne wizje urbanistycznego molocha i czyhającej na człowieka zagłady. Była to twórczość inna niż reszta poezji ukraińskiej. Miejska, nowoczesna, z elementami surrealizmu. Za komunizmu był oczywiście poetą nieznanym, dominowali wtedy socrealiści i serwiliści. W latach 60. znały go tylko grupki niezależnie myślącej młodzieży. Dla nich był kimś w rodzaju Jimiego Morrisona lat 30- mówił Jurij Andruchowycz w rozmowie z Mirosławem Spychalskim w roku 2007.

Widowisko jest podzielone na trzy części . Pierwsza to opowieść o dzieciństwie i rodzinnej wiosce poety Bohdana Ihora Antonycza,  druga to nieco surrealistyczna opowieść o Lwowie, w którym Antonycz spędził wiek dojrzały. Na trzecią składają się wiersze Antonycza dotyczące tematów uniwersalnych.

Warstwa muzyczna spektaklu to mieszanina różnych stylów: motywów z ludowej muzyki łemkowskiej, rocka i jazzu.

Celem spektaklu jest zainteresowanie twórczością Bohdana Ihora Antonycza najmłodszych odbiorców. W najbliższym czasie planowane jest kilka koncertów na Ukrainie a także , we Wrocławiu w ramach „Dni Lwowa” Europejskiej Stolicy Kultury Wrocław 2016. Ukaże się także płyta. Najbliższy koncert jutro we Lwowie.