Dzisiaj w wieku 88 lat zmarł Ludvík Vaculík – znakomity czeski pisarz, felietonista i publicysta. Wielka i barwna osobowość czeskiej literatury, ważna postać czechosłowackiego i czeskiego życia politycznego.

Vaculik urodził się 23 lipca 1926 r w Brumově. Ukończył studia na Praskiej Akademii politycznych i społecznych. W 1955 roku został redaktorem w dziale literatury politycznej wydawnictwa Rudé Právo.  W 1959 roku rozpoczął pracę w Radiu Czechosłowackim w redakcji programów dla młodzieży. Od września 1965 redaktor czasopism „Literární Noviny”, a następnie „Literární Listy” i „Listy”. Był ważną postacią „Praskiej wiosny”, autorem słynnego manifestu Dwa tysiące słów z czerwca 1968 roku, w którym krytykował powolne tempo reform i wzywał obywateli do organizowania się. Po jego publikacji usunięty z partii. W okresie „husakowskiej normalizacji” po sowieckiej interwencji został pozbawiony możliwości publikacji w Czechosłowacji, a jego książki usunięto z bibliotek.

Był czołową postacią czeskiego ruchu dysydenckiego. W 1972 roku założył niezależne wydawnictwo Petlice. W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych utrzymywał się z honorariów za teksty pisane dla prasy zachodniej i wydawane na Zachodzie książki.

Jest między innymi autorem powieści „Świnki morskie”, uznawanej jedno z arcydzieł czeskiej literatury, która  dopiero w 2008 roku ukazała się po polsku. Fragmenty jego skandalizującego „Czeskiego sennika”, prześmiewczego wobec kolegów dysydentów dziennika, pisanego w latach 70, publikowały w pierwszej połowie lat 80, jeszcze paryskie, „Zeszyty Literackie”. Pozostałe książki jeszcze czekają na polski przekład, a są tego warte, bo to jeden z najważniejszych czeskich pisarzy i publicystów XX i początku XXI wieku.

Foto. Wikipedia