Historia literatury według „Czasu Kultury”

Wydana z okazji jubileuszu trzydziestolecia istnienia „Czasu Kultury” książka „30/30” to zbiór krytycznoliterackich tekstów, układający się w wielopoziomową, pomysłową, nierzadko ryzykowną opowieść o polskiej literaturze, zaistniałą na łamach czasopisma, które przez trzy dekady istnienia wyraziście zaznaczało swą obecność w badaniach nad literaturą. 

Książka już niedługo będzie dostępna w internetowej księgarni Czasu Kultury, na razie można kupić e-book.

Czytelnik znajdzie w niej między innymi rozważania o kulturowych zjawiskach, tekstach uznanych autorów (m.in. Jacek Dukaj, Zbigniew Kruszyński, Marcin Świetlicki), popkulturowych fenomenach (kryminał, literatura science fiction) i debiutantach. Wieńczące książkę rozmowy z redaktorami naczelnymi i jednym wice -naczelnym „Czasu Kultury” (Rafałem Grupińskim, Piotrem Kępińskim i Markiem Wasilewskim) przedstawiają żywą, sugestywną historię czasopisma i Poznania na tle kilku dziesięcioleci literatury polskiej. Wśród autorów zebranych w książce esejów, recenzji i rozmów znaleźli się znani, prezentujący różne szkoły metodologiczne literaturoznawcy, między innymi: Jerzy Borowczyk, Rafał Grupiński, Wojciech Hamerski, Bogumiła Kaniewska, Tadeusz Komendant, Michał Larek, Cezary Michalski, Tomasz Mizerkiewicz, Ryszard K. Przybylski, Wiesław Ratajczak, Sergiusz Sterna-Wachowiak, Piotr Śliwiński, Marek Wedemann, Marek Wilczyński, Elżbieta Winiecka, Justyna Zimna, Tadeusz Żukowski.

Jerzy Borowczyk i Michał Larek napisali we wstępie: „Czas Kultury” to coś znacznie więcej niż „czasopismo o tematyce społeczno-kulturalnej”.

To opowieść. Wieloperspektywiczna, zmienna, podlegająca najrozmaitszym fascynacjom i obawom opowieść o kulturze, w której jesteśmy zanurzeni od ponad trzydziestu lat. Kontrowersyjna opowieść, nie wykład akademicki; więcej tutaj domysłów, interpretacji, pytań niż ustaleń. Jej narratorzy nie tworzą żadnego pokolenia, jednej spójnej grupy, zmierzającej do jakiegoś konkretnego celu – są przede wszystkim wnikliwymi i twórczymi intelektualistami (czasem skłóconymi ze sobą), którzy na swój sposób próbują się odnaleźć w chaotycznej rzeczywistości, zostawiając po sobie tekstowe ślady.

„Czas Kultury” – dwumiesięcznik wydawany przez Stowarzyszenie Czasu Kultury. Pismo powstało w Poznaniu w 1985 w drugim obiegu.Pierwszym redaktorem naczelnym był Rafał Grupiński, później pismem kierował Grzegorz Luterek, obecnie redaktorem naczelnym jest Marek Wasilewski. W skład redakcji wchodzą także  m.in.: Jerzy Borowczyk i Michał Larek.

„Czas Kultury” podejmuje tematy związane z problemami współczesnej kultury i przedstawia je w szeroko pojętym kontekście społecznym. Każdy numer poświęcony jest osobnemu tematowi, np.: Blokowiska, Patriotyzm, Bezdomność, Islam patrzy na nas, Pogarda. Obok tekstów związanych z głównym tematem, pismo publikuje nową poezję i prozę, recenzje z książek i wystaw, rozmowy z pisarzami i artystami.

W 2010 powstało internetowe rodzeństwo „Czasu Kultury” – e-czaskultury.pl. Czasopismo tworzone jest przez grupę entuzjastów kultury i pisania, pisania o kulturze. Grupa ta stawia sobie za cel dostarczanie informacji o aktualnych wydarzeniach oraz miejscach, książkach i muzyce.